голагало́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм. З голай, непакрытай галавой. Праводзілі Галю бацька, Марына і голагаловы і босы Сцёпік. Ермаловіч. // З безвалосай, абстрыжанай ці лысай галавой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)