гнейс, ‑у, м.

Горная парода, якая складаецца з кварцу, палявога шпату і аднаго ці некалькіх каляровых металаў.

[Ням. Gneiss.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)