гнайнік, ‑а, м.
1. Гнойны нарыў; абсцэс.
2. перан. Ачаг якой‑н. шкоднай грамадскай з’явы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)