глю́га, ‑і, ДМ глюзе, ж.
Разм. Дзюба ў драпежных птушак. Крумкач глюгу звесіў Над згніўшай калодай. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)