гіпатэну́за, ‑ы, ж.

Старана прамавугольнага трохвугольніка, якая ляжыць супраць прамога вугла.

[Грэч. hypotéinusa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)