гематаге́н, ‑у,
Лякарства ад малакроўя і заняпаду сіл, у састаў якога ўваходзіць гемаглабін.
[Ад грэч. háima — кроў і génos — род.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гематаге́н, ‑у,
Лякарства ад малакроўя і заняпаду сіл, у састаў якога ўваходзіць гемаглабін.
[Ад грэч. háima — кроў і génos — род.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)