гі́цаль, ‑цля, м.
1. Уст. і абл. Скуралуп, скурадзёр (у 1 знач.).
2. Лаянк. Нягоднік, мучыцель. Майстры пустазвонства, прайдзісветы і гіцлі Беларусь за двузлоты прадавалі вяльможным панам. Дудар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)