гаворачы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад гаварыць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які гаворыць. Гаворачая асоба.
3. Дзеепрысл. незак. ад гаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)