гары́ца, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства гваздзіковых з паўзучымі тонкімі сцябламі, якая расце на мокрых месцах; дзярнінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)