га́ненне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ганіць.

гане́нне, ‑я, н.

Жорсткае праследаванне, рэпрэсіі. Пачаліся жорсткія ганенні на маці: арышты, катаванні ў палявой жандармерыі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)