га́ма-выпрамяне́нне, ‑я, н.
Спец. Караткахвалевае электрамагнітнае выпрамяненне, якое ўзнікае пры распадах радыеактыўных ядраў, элементарных часціц пры іх ператварэннях у другія часціцы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)