фугі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Спец.

1. Праводзіць ва ўсіх галасах адну або некалькі тэм.

2. што. Уносіць у музычны твор элементы фугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)