флібусцье́р, ‑а, м.

Кніжн. Пірат, марскі разбойнік, кантрабандыст.

[Фр. flibustier ад гал. vrijbuiter — пірат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)