фланк, ‑а,
Бакавы ўчастак палявога або крапаснога ўмацавання са сховішчамі, прызначаны для прыкрыцця яго з бакоў і для падоўжнага абстрэлу подступаў да суседніх умацаванняў.
[Фр. flanc.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)