фітафа́г, ‑а, м.

Спец. Жывёла, якая корміцца расліннай ежай.

[Ад грэч. phytón — расліна і phágos — пажыральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)