філаксе́ра, ‑ы, ж.

Насякомае падатрада тлей, якое паразітуе на раслінах. Вінаградная філаксера.

[Ад грэч. phyllon — ліст і xeros — сухі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)