фесто́н, ‑у,
1. Адзін з выступаў (круглай або зубчастай формы), якімі аблямоўваюцца, абшываюцца краі чаго‑н. (сукенкі, фіранкі, заслоны).
2. У архітэктуры — ляпная аздоба ў выглядзе зубчастага або хвалістага ўзору, гірлянды.
[Фр. feston.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)