фенаты́п, ‑у, м.
Спец. Сукупнасць уласцівасцей і прымет арганізма, якія склаліся ў працэсе яго індывідуальнага развіцця.
[Ад грэч. phainō — выяўляю і слова тып.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)