фенагене́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел генетыкі, які вывучае праяўленне дзеяння генаў і іх сукупнасці ў працэсе развіцця асобіны.

[Ад грэч. phainō — выяўляю і слова генетыка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)