фасфары́т, ‑у,
Горная парода (пясчанік, вапняк і пад.), абагачаная фасфатным рэчывам (выкарыстоўваецца як сыравіна для здабычы фосфару, фосфарнай кіслаты і пад., а таксама як угнаенне).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)