энтамафа́г, ‑а, м.

Жывёліна, якая харчуецца насякомымі.

[Ад грэч. éntomon — насякомае і phagos — які пажырае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)