электракары, ‑аў;
Самаходная бязрэйкавая цялежка, якая прыводзіцца ў дзеянне ўстаноўленым на ёй электрарухавіком, што сілкуецца ад акумулятараў (выкарыстоўваецца для перавозкі грузаў на вакзалах, заводах і пад.).
[Ад слова электра... і англ. car — возік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)