эктагене́з, ‑у,
Агульная назва напрамкаў у эвалюцыйным вучэнні, якія разглядаюць гістарычнае развіццё жывой прыроды як прамое прыстасаванне арганізмаў да навакольнага асяроддзя.
[Ад грэч. ektós — звонку, знадворку і genesis — нараджэнне, узнікненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)