эфедрын, ‑у, м.
Спец. Алкалоід, які знаходзіцца ў эфедры (прымяняецца ў медыцыне пры бранхіяльнай астме, паніжэнні крывянога ціску і пад.).
[Ад грэч. ephedra.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)