эбен, ‑а і ‑у, м.
Уст.
1. ‑а. Чорнае дрэва.
2. ‑у; толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)