дзяжа́, ‑ы́; мн. дзе́жы (зліч.2,3,4 дзяжы́), дзеж; ж.
Вялікая дзежка; тое што і дзежка. — Пайду на пякарню, — Янук парашыў, — Люблю, калі пыхкае цеста ў дзяжы!Муравейка.Пачэсны кут займае ў светлых хатах заквашаная хлебная дзяжа.А. Александровіч.//Спец. Частка цестамясілкі на хлебазаводах у выглядзе жалезнай луджанай пасудзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)