Памянш.да дзяруга; тое, што і дзяруга (у 2 знач.). Ліда ляжала на пасцелі, уткнуўшыся тварам у падушку і прыкрыўшыся да пояса лёгкаю дзяружкаю.Колас.Вулічнае акно было ўжо завешана дзяружкай.Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)