дыліжа́нс, ‑а,
Крытая мнагамесная карэта, запрэжаная коньмі, якой карысталіся для рэгулярнай перавозкі пасажыраў і пошты да пашырэння чыгуначныя і аўтамабільных зносін.
[Фр. diligence.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)