дыферэнцы́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад дыферэнцыраваць.
2. у знач. прым. Асобны ў адносінах да кожнага, індывідуальны, раздзельны. Дыферэнцыраваны падыход. Дыферэнцыраваныя паказчыкі. Дыферэнцыраваныя цэны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)