дыфасге́н, ‑у, м.

Бясколернае масляністае атрутнае рэчыва з рэзкім удушлівым пахам, падобным да паху прэлага сена.

[Грэч. di(s) — двойчы і фасген.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)