дво́рнічыха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.
Разм.
1. Жан. да дворнік (у 1 знач.).
2. Жонка дворніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)