двайнік 1, ‑а,
Чалавек або прадмет, які мае поўнае ці надта блізкае падабенства з другім чалавекам або прадметам.
двайнік 2, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двайнік 1, ‑а,
Чалавек або прадмет, які мае поўнае ці надта блізкае падабенства з другім чалавекам або прадметам.
двайнік 2, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)