дрэ́йфіць, ‑флю, ‑фіш, ‑фіць; заг. дрэйф; незак.
Разм. Адступаць перад цяжкасцямі, небяспекай; баяцца, губляцца. — Не дрэйф, Андрэй, заўтра ўладзімся лепей, — падбадзёрваў яго Сымон Тургай. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)