драч, ‑а, м.

Невялікая лугавая птушка сямейства пастушковых з характэрным скрыпучыя крыкам; дзяркач ​2. На лузе паспешліва заскрыпеў сваім прарэзлівым голасам драч. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)