до́следнік, ‑а,
Той, хто займаецца доследамі, звычайна па вырошчванню якіх‑н. сельскагаспадарчых культур, вывядзенню новых сартоў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́следнік, ‑а,
Той, хто займаецца доследамі, звычайна па вырошчванню якіх‑н. сельскагаспадарчых культур, вывядзенню новых сартоў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)