дэнці́н, ‑у, м.

Моцнае косцепадобнае рэчыва, якое складае асноўную масу зуба.

[Ад лац. dens, dentis — зуб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)