дэфініты́ў, ‑тыву, м.

Кніжн. Форма бухгалтарскага ўліку, заснаванага на картатэцы; кантрольная бухгалтэрыя.

[Ад лац. definitivus — вызначальны, дакладны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)