дасачы́ць, ‑сачу, ‑сочыш, ‑сочыць; заг. дасачы; зак.
1. за чым. Угледзець, упільнаваць. Дасачыць за парадкам.
2. каго-што. Выявіць чыё‑н. месцазнаходжанне; высачыць. Дасачыць злачынцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)