Разм. Вельмі хутка дабегчы, даехаць, даляцець да якога‑н. месца. Хутка цягнік дамчаўся да лесу.Пальчэўскі.[Лук’янскі] даімчаўся да апошніх хвояў і кінуўся ўправа. Там быў густы і стары лес.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)