даклы́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Павольна, з цяжкасцю дайсці да якога‑н. месца. Ледзь даклыпаў да дзвярэй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)