цытапла́зма, ‑ы, ж.

Пазаядзерная частка пратаплазмы жывёльных і раслінных клетак.

[Ад грэч. kýtos — ёмішча, клетка і plásma — вылепленае, аформленае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)