цкаваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад цкаваць.
2. у знач. прым. Які падвяргаўся цкаванню. Цкаваны звер.
•••
Цкаваны воўк — пра чалавека, які зведаў усё, пабываў у розных жыццёвых пераплётах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)