Разм. Тое, што і церушыцца. Ціхі іней цярусіцца з белых бяроз.Куляшоў.Тытунь, нібы знарок, церусіцца ў непаслухмяных пальцах.Мележ.На галінах асядалі, разбураліся зоркі сняжынак, і на дол павольна церусіўся снег, рэдкі, лёгкі.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)