цяжкахво́ры, ‑ая, ‑ае.

Які цяжка хварэе. Супрун абслугоўваў цяжкахворых палітвязняў, што знаходзіліся ў ізалятарах. Машара. / у знач. наз. цяжкахво́ры, ‑ага, м.; цяжкахво́рая, ‑ай, ж. Наведаць цяжкахворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)