ця́гнучы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад цягнуць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Спец. Які служыць для расцягвання, выцягвання чаго‑н. Цягнучыя вальцы.
3. Дзеепрысл. незак. ад цягнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)