храматафор, ‑а,
1. У жывёл — пігментныя клеткі ў скурным покрыве, якія абумоўліваюць здольнасць жывёл зменьваць колер.
2. Бялковае цела пратаплазмы клетак водарасцей.
[Ад грэч. chrōma — колер, фарба і phorós — носьбіт.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)