чмут, ‑а,
1. Хітры, спрытны ашуканец, несумленны ў адносінах з людзьмі чалавек.
2. Тое, што ачмурае; дурман; падман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чмут, ‑а,
1. Хітры, спрытны ашуканец, несумленны ў адносінах з людзьмі чалавек.
2. Тое, што ачмурае; дурман; падман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)