хлары́ты, ‑аў;
1. Група слюдападобных мінералаў, якія ўтрымліваюць хлорыстыя злучэнні.
2. Солі хлорыстай кіслаты, выкарыстоўваюцца для адбельвання тканін, цэлюлозы, паперы.
[Ад грэч. chlōros — зялёны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)