хлара́л, ‑у,
Бясколерная масляністая вадкасць з рэзкім пахам, якая атрымліваецца ў выніку хларавання спірту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлара́л, ‑у,
Бясколерная масляністая вадкасць з рэзкім пахам, якая атрымліваецца ў выніку хларавання спірту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)