хіцін, ‑у,
Арганічнае рэчыва групы вугляводаў, якое ўваходзіць у склад знешняга покрыва членістаногіх, а таксама абалонак клетак грыбоў, некаторых відаў водарасцей і бактэрый.
[Ад лац. chitimum з грэч. chitōn — хітон.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)